Verzonnen onderschriften
Vroeger las zij in de kromme vloedlijn,
notities van alle verstekelingen,
verdonkeremaand in analfabeet zand,
razende, stormachtige, loodwitte,
wolken op drift, blauwe zwervers naar het einde,
zo jong, zo jong, vraag niet, vraag met, niet een lied,
stokoud en gloednieuw, telkens weer waar,
afscheid, gesmoorde tranen in de wind, verwaaid,
niet de zee, maar de golf beukt op de rots.Hoezo vuurtoren? – alles beweegt,
kolkt roekeloos, trekt blindelings haar lichtval,
overgave, anders niet, willekeur,en altijd weer die hang naar betekenissen,
terwijl een kind weet dat water zwart
rimpelt, slechts spiegelt – uw taak ontcijfer dit noodverband.